سال نو نزدیک است و شهروندان با حضور در بازار‌ها برای خرید شب عید، کرونا را به عنوان مهمان ویژه به خانه دعوت می‌کنند، گویی جشن نوروز بر سلامتی ارحجیت دارد.

خوزستان قرمز، ظرفیت بیمارستان‌ها تکمیل، تعداد زیادی بیمار مبتلا به کرونا در خانه‌ها قرنطینه که با کرونا می‌جنگند تا دوباره سلامتی خود را به دست بیاورند، با فاصله زمانی کوتاه بیماران کرونایی یکی پس از دیگری چشم‌ها را می‌بندند و تسلیم کووید-۱۹ می‌شوند.

گویی دنیا برای آن‌ها جایی ندارد و به اجبار کوله بار سفر بسته و به دیار باقی می‌روند، اطلاعیه‌های فوت دیوار‌های شهر را نقاشی کرده اند و خانواده‌های زیادی داغدار عزیزان خود هستند، لباس مشکی بر تن آن‌ها جا خشکانده و نفس اعضای خانواده یکی پس از دیگری به شماره می‌افتد.

آنسوی شهر در بازار شلوغ که جای سوزن انداختن نیست، همه آمده اند، گویی شرایط را درک نمی‌کنند، گوش شنوا ندارند، رنگ قرمز استان خوزستان را با مدادرنگی اشتباه گرفته اند، وضعیت را که برای آن‌ها تشریح می‌کنیم انگار رنگ‌های طبیعت را مرور می‌کند، لبخندی بر لب‌ها دارند و می‌گویند مجبوریم که بازار آمده ایم، اما نگار نمی‌دانند که همین لحظه که می‌خندند، مادری برای از دست دادن فرزندش گریان می‌شود.

به گزارش بحرکان نیوز” مردم هندیجان در بازار‌های شلوغ، بدون رعایت شیوه نامه‌های بهداشتی، بیگانه با ماسک و ضدعفونی کننده قدم می‌زنند، آمده اند تا لباس نو برای ورود به سال جدید بخرند، فرزند خردسال که در تیررس کرونا قرار دارد، دست در دست مادر گذاشته و بدون ماسک راهی بازار شده است.

سلامتی را حراج می‌کنند و کرونا را به قیمت جان می‌خرند، صدای سرفه‌های گوش خراش، ضجه‌های مردم عزادار و هشدار‌ها درخصوص خطرات کووید-۱۹ را نمی‌شنوند،

برگزاری جشن نوروز بر سلامتی که بزرگترین نعمت الهی است، ارجحیت دارد، ولی چه کسی حاضر است عید را جشن بگیرد با قاب عکسی از عزیز از دست رفته خود که سوار بر قطار مرگ کرونا شده است؟

اعلام بهبود وضعیت برای برخی شهروندان که اسیر استرس‌های فوق العاده ناشی از شیوع بیماری کرونا شده اند، رنگ امید دارد، ولی شهروندان سهل انگار و بیخیال را به بی توجهی نسبت به خطرات کرونا ویروس تشویق می‌کند، به گوش باشیم، کرونا در شهر است./ باشگاه خبرنگاران